Ülkenin aydınlık ve karanlık insanları

Oyunda Mavi de o günleri anlatıyor, gözleri yaşlı. Günümüzde başlayan oyunda idealist bir oyuncunun yaşamına tanıklık ediyoruz. Ve şu cümle, yüreğime yüreğime vuruyor: “Arkadaşlarım ‘Alevilerin elinden yemek yenmez’ dedi, biz pismişiz, yemin ederim anne ben söylemedim Alevi olduğumuzu. . Çok başarılı bir metin ve dikkat çeken bir oyunculuk seyrettik. Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor. Ranta kurban gittiler tabii ki hepsi. . . ” En yakın arkadaşları Esra ve Feyza için bir anda “öteki” oluvermişti Mavi. . “Korku, dehşet bulaşıcı bir hastalık gibiydi aslında. Bir anda insanların ayrıştırıldığı o sisli günler geliyor gözümüzün önüne. . Her iyi ve kötü zamanları dün gibi hatırladığım çocukluğuma gitmek ne iyi geldi. Bu ülkenin aydınlık insanları ve bu ülkenin yüreği karanlık insanları. BAŞARILI BİR METİNTek kişilik oyunlar bizi ilk başta biraz korkutuyor. . . . . Bu önyargıdan kurtulmamız için böyle oyunlara ihtiyacımız var. . Hoş, aslında bugün de çok açık bir havada değiliz ya. RANTA KURBAN GİDENLER“Ben Eskiden çok Ünlüydüm” adlı oyun ne çok şeyi hatırlattı bize. ” Ülkemin aydınlık insanları ve yüreği karanlık insanları. . Bu hikâye hepimizin hikâyesi, Mavi anlatıyor sahneden, kaçırmayın!",Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor",. Geçmiş ile bugüne yolculuk yapan Mavi’nin öyküsü aslında hepimizin hikâyesi. . . . Dut ve kiraz ağaçlarını, bahçeli evleri. Duygu geçişleri, beden hakimiyeti ve güzel sesiyle belleklerimize kazındı Ezgi H. ZOR YILLARYıl 12 Mart 1995 günü akşam saatlerinde İstanbul’da Alevi vatandaşların çoğunlukta yaşadığı Gazi Mahallesi’ndeki dört kahvehane ve bir pastane aynı anda kimliği belirsiz kişilerce bir taksiden otomatik silahlarla açılan ateşle taranmış. Sonra “Tetris”, “Alf”, “Süper Baba”, “Çarkıfelek”, “İkinci Bahar”, “Cartel” ve diğerleri. . Ben ortaokula gidiyordum ama dün gibi hatırlıyorum bu vahşeti. . Ne diyor Mavi oyunda. Sınavı hiç bitmeyen aydınlık insanların, gericilerden neler çektiğini mesela. . Oyunda Mavi’yi Ezgi Hüyükpınar Erarslan canlandırıyor. Erarslan’ın başarılı oyunculuğu. . Peki, bu 90’lı yıllar gerçekten tatlı bir rüya mıydı yoksa bitmek bilmeyen bir kâbus mu? 90’lı yıllar benim çocukluğum. . . . . Oyunun kahramanı Mavi. Ve ölenler, yaralananlar. . . Yaklaşık 85 dakika ve tek perde.

Ülkenin aydınlık ve karanlık insanları

. Dut ve kiraz ağaçlarını, bahçeli evleri. ZOR YILLARYıl 12 Mart 1995 günü akşam saatlerinde İstanbul’da Alevi vatandaşların çoğunlukta yaşadığı Gazi Mahallesi’ndeki dört kahvehane ve bir pastane aynı anda kimliği belirsiz kişilerce bir taksiden otomatik silahlarla açılan ateşle taranmış. Geçmiş ile bugüne yolculuk yapan Mavi’nin öyküsü aslında hepimizin hikâyesi. ” En yakın arkadaşları Esra ve Feyza için bir anda “öteki” oluvermişti Mavi. . Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor. Oyunda Mavi’yi Ezgi Hüyükpınar Erarslan canlandırıyor. Bu ülkenin aydınlık insanları ve bu ülkenin yüreği karanlık insanları. Sınavı hiç bitmeyen aydınlık insanların, gericilerden neler çektiğini mesela. . RANTA KURBAN GİDENLER“Ben Eskiden çok Ünlüydüm” adlı oyun ne çok şeyi hatırlattı bize. Ranta kurban gittiler tabii ki hepsi. . . . . Ve şu cümle, yüreğime yüreğime vuruyor: “Arkadaşlarım ‘Alevilerin elinden yemek yenmez’ dedi, biz pismişiz, yemin ederim anne ben söylemedim Alevi olduğumuzu. . . Ve ölenler, yaralananlar. Yaklaşık 85 dakika ve tek perde. . Ne diyor Mavi oyunda. Sonra “Tetris”, “Alf”, “Süper Baba”, “Çarkıfelek”, “İkinci Bahar”, “Cartel” ve diğerleri. Duygu geçişleri, beden hakimiyeti ve güzel sesiyle belleklerimize kazındı Ezgi H. . . . BAŞARILI BİR METİNTek kişilik oyunlar bizi ilk başta biraz korkutuyor. . Peki, bu 90’lı yıllar gerçekten tatlı bir rüya mıydı yoksa bitmek bilmeyen bir kâbus mu? 90’lı yıllar benim çocukluğum. . . . ” Ülkemin aydınlık insanları ve yüreği karanlık insanları. Bu hikâye hepimizin hikâyesi, Mavi anlatıyor sahneden, kaçırmayın!",Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor",. . . . Erarslan’ın başarılı oyunculuğu. . Her iyi ve kötü zamanları dün gibi hatırladığım çocukluğuma gitmek ne iyi geldi. Oyunun kahramanı Mavi. Ben ortaokula gidiyordum ama dün gibi hatırlıyorum bu vahşeti. Bu önyargıdan kurtulmamız için böyle oyunlara ihtiyacımız var. Çok başarılı bir metin ve dikkat çeken bir oyunculuk seyrettik. “Korku, dehşet bulaşıcı bir hastalık gibiydi aslında. Bir anda insanların ayrıştırıldığı o sisli günler geliyor gözümüzün önüne. . Oyunda Mavi de o günleri anlatıyor, gözleri yaşlı. . . Hoş, aslında bugün de çok açık bir havada değiliz ya. Günümüzde başlayan oyunda idealist bir oyuncunun yaşamına tanıklık ediyoruz.